Frans Leren voor Liefde: Mijn Reis van Begin naar B2

Vijf jaar geleden begon mijn reis naar het leren van de Franse taal, niet alleen voor mezelf, maar vooral om de mensen om me heen beter te begrijpen. Paul, is Frans en zijn ouders en vrienden spreken nauwelijks Engels. Zoals velen weten, zijn Fransen niet altijd even comfortabel met de Engelse taal, dus het minste wat ik kon doen was Frans leren. Het leek me een mooie manier om mijn respect en betrokkenheid te tonen, zodat ze zich op hun gemak konden voelen en wisten dat ik mijn best deed om deel te worden van hun wereld.

De Start van Mijn Franse Avontuur

Mijn eerste stap? De welbekende taal-app Duolingo. Ik had de gratis versie gedownload en begon dagelijks met kleine oefeningen. Dit was inmiddels al vijf jaar geleden, en hoewel ik in het begin met veel enthousiasme begon, merkte ik al snel dat een kwartiertje per dag niet genoeg was om echt vooruitgang te boeken. Ik probeerde zelfs een LOI-cursus, maar leren uit een boekje werkte niet voor mij. Ik moest een andere aanpak vinden.

Na een tijdje besloot ik te investeren in Super Duolingo. Dit gaf me meer mogelijkheden en vooral de vrijheid om door te blijven oefenen zonder onderbrekingen. Dat veranderde alles. Binnen anderhalf jaar maakte ik de sprong van een beginner naar een B2-niveau in Frans. Ik besteedde dagelijks tussen de 30 en 60 minuten aan de taal en merkte al snel hoe ik steeds meer grip kreeg op de Franse grammatica en woordenschat.

De Uitdagingen van de Franse Taal

Maar makkelijk was het zeker niet. De Franse taal zit vol met complexe regels: klanken, schrijfwijzen, en zelfs het toetsenbord is anders dan het Nederlandse. Vooral de uitspraak was een uitdaging voor me, en dat is het soms nog steeds. Ik maak regelmatig fouten, maar ik heb geleerd om flexibel te zijn. Wanneer ik een woord niet weet, gebruik ik synoniemen of omschrijf ik wat ik bedoel. Dit geeft me meer zelfvertrouwen om te communiceren, ook al is mijn Frans nog verre van perfect.

Een van de grootste obstakels die ik tegenkwam, was het gevoel dat de taal constant aan het veranderen is. Elke keer als ik een gesprek voerde met vrienden van Paul, kwamen er nieuwe woorden voorbij. Een voorbeeld daarvan was toen iemand “meuf” zei, wat verlan blijkt te zijn voor “femme” (omgedraaide straattaal). Het voelde soms overweldigend dat de Franse taal in praktijk weer heel anders is dan wat ik had geleerd, maar het maakte het ook levendig en dynamisch.

Het Moment van Vooruitgang

Het was vorige zomer dat ik voor het eerst echt een sprong in mijn Frans merkte. Mijn woordenschat begon flink uit te breiden en ik kon steeds meer gesprekken volgen. Maar afgelopen zomer was voor mij een echte mijlpaal. Niet alleen merkte ik het zelf, maar anderen begonnen ook te zeggen hoe goed ik vooruitging. Voor het eerst kon ik me mengen in volledige gesprekken, en het mooiste compliment kwam van mijn beste vriend: “Als je humor kunt overbrengen in een andere taal, dan beheers je het echt.”

Dat moment voelde als een grote overwinning. De lange uren die ik had besteed aan oefenen, beginnen hun vruchten af te werpen. Het is één ding om zinnen te begrijpen of om basisgesprekken te voeren, maar wanneer je grapjes kunt maken en de nuances van een taal begrijpt, dan weet je dat je echt progressie hebt geboekt.

Oefening in de Praktijk: Frans in het Dagelijkse Leven

Om mijn Frans op peil te houden, luister ik veel naar Franse muziek en podcasts, zoals die van Duolingo. Maar het belangrijkste is dat ik in gesprek ga met mensen. Vooral de gesprekken met Pauls moeder helpen enorm. Door deze persoonlijke interacties blijf ik actief de taal gebruiken, en soms merk ik zelfs dat ik in het Frans begin te denken.

Wat ik het leukst vind aan het leren van Frans is het echte gesprek, op straat. De Franse taal die je in theorie leert, is namelijk heel anders dan de taal die op straat wordt gesproken. Afkortingen, slang, en verlan maken het soms moeilijk om te volgen, maar ook juist spannend. Elke dag leer ik weer iets nieuws.

De Toekomst: Dromen van Frankrijk

Hoewel ik nu al blij ben dat ik gesprekken met Pauls familie en vrienden kan voeren, kijk ik uit naar de toekomst. Ik droom ervan om ooit in Frankrijk te wonen, en daarvoor heb ik natuurlijk een nog hoger niveau van de taal nodig. Voor nu ben ik trots op hoe ver ik al gekomen ben. Ik kan communiceren, mezelf uitdrukken en, misschien wel het belangrijkste, ik voel me meer verbonden met de mensen om me heen.

Frans leren is voor mij niet alleen een kwestie van woorden en grammatica. Het heeft me geholpen om een brug te slaan tussen twee werelden en een diepere connectie te maken met de mensen van wie ik houd.

Wil je weten hoe ons avontuur begon? lees dan: de eerste ontmoeting met een franse jongen.

Wil je meer weten over een onderwerp? laat dan even iets achter bij het contactformulier