Franse cultuur vs Nederlandse cultuur

De Franse cultuur laat nogal wat vraagtekens achter bij ons Nederlanders. Ondank de irritaties gaan we toch elk jaar weer terug naar dit prachtige land. Hopelijk kan ik jullie in deze blog iets meer insights te geven.

De Franse cultuur betekent arrogantie.

Je kent het wel, je staat in de supermarkt en je begint in je waardeloze Frans tegen een Fransoos. In een instant bedenkt de Fransman, goh wat een geweldig stukje Frans, ik kan ‘full on’ Frans tegen jou gaan spreken. Onze reactie: Jezus wat een arrogante eikels, doen niet eens de moeite om Engels te spreken.

In Nederland gaat dit natuurlijk heel anders, of niet soms. Ik stond laatst in de supermarkt, waarbij de cassière zuchtend Engels moest spreken, want de klant sprak geen Nederlands. Gek voorbeeld misschien, maar uiteraard komt deze ‘arrogantie’ niet alleen in de Franse cultuur voor. Maar waarom is het nou precies dat de Fransen dit doen.

Er zijn 3 redenen, de eerste is educatie. De Fransen krijgen niet zo vroeg als Nederlanders Engels op school, Engels is dus niet iets wat in hun systeem zit. Denk aan het Duits of Frans wat wij op de middelbare krijgen, vinden wij ook dat we dat vloeiend moeten spreken, ook al hebben we dat 1,5 jaar gehad? De tweede rede is de perfectie cultuur. De Fransman schaamt zich sneller als ze iets niet perfect kunnen. Ze zijn dus haast opgelucht als jij in het Frans probeert te praten, want dan leiden zij geen gezichtsverlies. De laatste is trots, ze willen jou niet afvallen voor het proberen in het Frans te praten. Dus als beloning praten ze Frans terug.

Maar waarom dan meteen zo snel. Ook hier moet je maar eens nagaan wat er gebeurt als een buitenlands persoon Nederlands probeert te spreken tegen jou en je antwoord in het Nederlands, wedden dat je dan ook snel praat? Dat zit gewoon in je systeem, want het spreken gaat zo makkelijk, dat je jezelf er expliciet aan moet herinneren langzaam te praten.

Dit heb ik ook zelf ervaren bij de ouders van Paul. Hij heeft ze echt moeten vertellen hij spreekt Frans, maar langzaam praten, anders heeft hij geen tijd om het te verwerken (zo lief die man).

Altijd maar Frans praten tegen elkaar.

Dit is een ding in de Franse cultuur waar ik me over verbaasde. Ik spreek dus echt wel goed Frans, het duurt alleen wat langer woorden te vormen en de zinnen die andere zeggen te verwerken. Nu zijn Paul’ ouders super lief en proberen zij ook echt wel Engels te praten en anders is er Paul om te vertalen, maar dat is niet altijd chill.

Gelukkig hebben de Fransen elkaar. Zit er iemand met een andere taal aan tafel, dan moet je er niet vanuit gaan dat ze in het Engels over gaan, maar dat ze Frans met elkaar spreken. In onze cultuur is dit onbeschoft, want je weet niet of ze het over jou hebben in een negatieve zin, dus als er iemand aan tafel zit, probeer je in je beste Engels iedereen tevreden te stellen.

In de Franse cultuur is dit dus niet zo. Geloof me je raakt er snel aan gewend, maar je voelt je soms een beetje nutteloos of een soort aanhangsel.

De lunch of Dejeuner.

7 uur, ik haal mijn sneetjes brood uit de vriezer, schaaf wat kaas, in een trommel, snack erbij en ik heb eten voor de dag. Even mijn contract doorlezen, ja 2 keer 15 minuten en 1 keer 30 minuten pauze tijdens werktijd. Uiteraard is die 30 minuten voor een lunchpauze. Hoe lang heb je eigenlijk nodig voor die paar sneetjes brood?

Binnen de Franse cultuur is het heel logisch om wat langer de tijd te nemen voor de lunch. Als het mogelijk is zelfs thuis te lunchen en wat uitgebreider dan normaal. Dit leren ze al vanaf de basisschool, waarbij eten onderdeel is van het onderwijs.

Mijn eerste lunch was een heerlijke foie gras met toast, hele kip uit de oven met aardappeltjes en een gebakje toe. Niet slecht als zeg ik het zelf.
Hier niet te veel aan wennen, want je collega’s kijken gek naar je.

Het diner of le diner.

Dit is geen heel spannend stukje Franse cultuur, want de meeste weten dit wel, maar toch even aanhalen. Hier eten wij tussen 17-19 uur. In Frankrijk is dit 20-22 uur. Want waarom vroeg eten als je ook een snack tussendoor kan nemen?

Precies, niet dus. Ik weet niet zo goed wat ik er van vind, want je gaat dan met een volle maag naar bed, maar toch. Eindigen op één oor met de man van je dromen, ook een leuk toetje ;).

Dit is natuurlijk maar een klein deel. In mijn volgende blogs ga ik er nog meer over vertellen. Dus heb je specifiek iets wat je wilt weten, stuur even een bericht.

Wil je weten hoe mijn avontuur begon? lees dan: la première rencontre avec un garçon français.

Vous voulez en savoir plus sur un sujet ? Laissez un message dans le formulaire de contact